- vadimonium
- vădĭmōnĭum, ii, n. [1. vas]; jurid. t. t., a promise secured by bail for appearance on a particular day before a tribunal, bail, security, recognizance.I.Lit.: cum autem in jus vocatus fuerit adversarius ni eo die finitum fuerit negotium, vadimonium ei faciendum est, id est, ut promittat, se certo die sisti, Gai Inst. 4, 184; cf.II.
as to the sev. eral kinds of vadimonia,
id. ib. 4, 185 sqq.:ubi tu's, qui me convadatu's Veneriis vadimoniis?
to appear before Venus, Plaut. Curc. 1, 3, 5:se jam neque vadari amplius neque vadimonium promittere,
Cic. Quint. 6, 23: hominem in praesentia non vadatur;ita sine vadimonio disceditur,
id. ib. 6, 23:ne quis extra suum forum vadimonium promittere cogatur, etc.,
id. Verr. 2, 3, 15, § 38; id. Quint. 20, 63; so,promittere (alicui Romam Lilybaeum, etc.),
id. Verr. 2, 5, 54, § 141; id. Tull. 8, 20:constituere,
to fix by agreement, id. Sen. 7, 21:concipere,
to draw up a form of recognizance, id. Q. Fr. 2, 15, 3; cf.:aptius hae capiant vadimonia garrula cerae,
Ov. Am. 1, 12, 23: res esse in vadimonium coepit, comes to giving bail, i. e. is to be tried by due course of law, Cic. Quint. 5, 22:vadimonium est mihi cum aliquo,
am under recognizance, am bound to appear, id. ib. 18, 56: sistere, to keep one's recognizance, make one's appearance, present one's self in court, Cato ap. Gell. 2, 14, 1; Cic. Quint. 8, 29; Nep. Att. 9, 4;v. sisto, I. C. 2.: ad vadimonium venire,
Cic. Quint. 21, 67; 5, 22:non venire,
id. ib. 15, 48;16, 52 sq.: quā (horā) tibi vadimonium non sit obitum,
id. ib. 16, 53; so,obire,
id. ib. 17, 54; Plin. Ep. 8, 12, 3:descendere ad vadimonium,
Sen. Ep. 8, 5:occurrere ad vadimonium,
Suet. Calig. 39:ad vadimonium currere,
Prop. 4 (5), 2, 57:facere,
Plaut. Ep. 5, 2, 19; Cic. Quint. 18, 57; Val. Max. 3, 7, 1; Liv. 23, 32, 1; Juv. 3, 298:differre,
to put off the day of appearance, Cic. Att. 2, 7, 2; id. Fam. 2, 8, 1:ceteris quae habebat vadimonia differt,
id. Quint. 6, 23 fin.:imponere alicui,
to exact, Nep. Timol. 5, 2:deserere,
to forfeit one's recognizance, fail to appear, Cic. Quint. 23, 75; id. Cat. 2, 2, 5;Plin. prooem. § 23: missum facere,
to release one's bail, Cic. Quint. 14, 46; cf. on the vadimonium, Dict. of Antiq. s. v.—Transf., an appointment, a fixed time:ex eventu significationum intellegi sidera debebunt, non ad dies utique praefinitos exspectari tempestatum vadimonia,
Plin. 18, 26, 62, § 231:tibi amatorem vadimonio sistam,
App. M. 9, p. 227, 17; 10, p. 240, 10 al.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.